ေမလ၏ေန႔ရက္မ်ား

အားလံုး မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ျပည့္စံုပါေစ လို ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါတယ္။ ခုမွ blog

ဘက္ျပန္လွည့္ နိုင္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးနဲ႔ ခြဲခြာခဲ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားတယ္။ ဒီ

May 2 က စျပီး စိတ္ေကာ လူေရာ ပင္ပန္ၾကီးစြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ နာဂစ္ ေၾကာင့္

ျမန္မာျပည္ကို ျမန္ျမန္ျပန္လစ္ရတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ဆင္းဆင္း ျခင္း

ကုိယ္တိုင္ျမင္ေတြ႔ရတာေတြဟာ ျပန္မေျပာျပေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတယ္ နဂုိကမွ

ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပ်က္ဆီးယိုယြင္းေနတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳၾကီးဟာ ခုဆိုရင္ တစျပင္ ကို

ျဖစ္သြားတယ္။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သက္တမ္းရင့္ျပီးသား သစ္ပင္ေတြ လဲျပိဳခဲ့ တယ္။

သေဘာကေတာ့ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕ေနျပီးျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးကို

အသစ္တဖန္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ နာဂစ္က ပထမဦးစြာ

ရွင္လင္ဖယ္ရွားေပးလုိက္တာပဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္လာျပီးဆိုတာ သဘာဝၾကီးက

နိဳးေဆာ္လိုက္တာ။ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕ေနျပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ႕ စနစ္ဆိုးေတြကို လည္း

ျပဳျပင္ ဖယ္ရွားဖို႔ သဘာဝတရားၾကီးက ေဆာ္ေၾသာ္ လုိက္တာ။ ဒါေပမယ့္

ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို႔ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ သဘာဝမုန္တိုင္း နွင့္

အတၱမုန္တိုင္း ေအာက္မွာ လူေတြက လူလိမ့္ေအာင္ကို ခံစားရတယ္။ မုန္တုိင္းေၾကာင့္ အိုးမဲ့

အိမ္မဲ့ သားကြဲ မယားကြဲ နွင့္ ရင္နင့္ေအာင္ခံစာရ ေနာက္ျပီး အတၱမုန္တိုင္းေၾကာင့္ က်န္းမာေရး၊

ပညာေရး၊ အက်င့္စာရိတၱ ၊ အနာဂတ္ အားလံုး မဲ့ အားလံုးအားလံုး ဆံုးရွုံး။

ဒါေတြကို အမွန္တကယ္ သိျမင္တတ္ဖို႔ လိုလာျပီ၊ ကိုယ္တဦးတစ္ေယာက္အတြက္

လူေတြအမ်ာၾကီးကို မစေတးသင့္ဘူး။

ဒိလို စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ အိမ္မွာ ပ်က္စီးသြားတာေလးေတြကို အျမန္ဆံုး

ျပဳျပင္ျပီးေတာ့ ျပန္လာခဲ့ရတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ လက္ရွိေနတဲ့အိမ္ေလးကလည္း ေနလို႔

မရေတာ့ ဘူး ဆိုေတာ့ အိမ္တစ္လံုး အျမန္ရွာရျပန္တယ္။ အိမ္ရွာရတာလည္းေတာ္ေတာ္ေလးက္ို

ပင္ပန္းရျပန္တယ္ စိတ္ေကာလူေရာ။ အင္း.... အိမ္ရျပန္ေတာ့လည္းေျပာင္းရ ေရႊ႕ရနဲ လူကို

အရမ္းပင္ပန္းသြားတယ္။ ဒီၾကားထဲ ပိုျပီးစိတ္ထိခုိက္သြားရတာ တခုက ကြ်န္ေတာ္

အကိုၾကီးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္ရတဲ့ ကိုစိုင္းရဲ႕ ညီေလး အိုက္ဆမ္ ဆံုးပါးသြားတာနဲပါတ္သက္ျပီး

ေတာ္ေတာ္ ေလးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ

ကြ်န္ေတာ္ အိုက္ဆမ္နဲ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္ သူ ကိုစိုင္းဆီကို အေမနဲ႔ အတူ လုိက္လာမည့္ အေၾကာင္းေတြကို

အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပခဲ့တယ္၊ သူလာခ်င္တဲ့ေၾကာင္းလည္းေျပာျပခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ေသခ်ာစာေရးျပီးေတာ့

ေပးလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းေရာက္ေရာက္ခ်င္း အဲဒီစာကို မေပးျဖစ္ဘူး ဒါနဲ ၂ ရက္ ၃ ရက္ၾကာသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ

သူဆံုးျပီးေနာက္ေနက်မွ ကိုစိုင္းကို သြားေပးျဖစ္တယ္။ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။

အဲဒီလိုနဲ ဒီေမလဟာဆိုရင္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္း နာၾကည္းျခင္း

ဝမ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း စိတ္ပူပန္ျခင္း အားလံုး စုပံုျပိးခံစား ခဲ့ရတယ္။ စိတ္ကို ေတာ္ေတာ္

တည္ျငိမ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းျပီးရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားရဦးမယ္ ေရွ႕ေရွာက္

အသက္ရွင္သန္ေနသေရြ႕ ရင္ဆိုင္ေနရဦးမယ္။ အေတြ႔အၾကံဳ နွင့္ ရင့္က်က္မူ ကို

ဝယ္ယူလို႔မရဘူး ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ မွန္တယ္။ အခက္အခဲေတြအမ်ားၾကီးရင္ဆိုင္ခဲ့ျပီးမွ

ရင့္က်က္မူဆိုတာ ရလာတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ လည္းရင့္က်က္မူ ရွိလာေအာင္ အခက္အခဲေတြ ကို

မ်ား မ်ား ရင္ဆိုင္လုိက္ဦးမယ္။ :P