မေလ၏နေ့ရက်များ

အားလုံး မင်္ဂလာအပေါင်းနဲ့ပြည့်စုံပါစေ လို ဆုမွန်ကောင်းတောင်းလိုက်ပါတယ်။ ခုမှ blog

ဘက်ပြန်လှည့် နိုင်တယ်။ သူငယ်ချင်းအားလုံးနဲ့ ခွဲခွာခဲ့ရတာ တော်တော်လေးကြာသွားတယ်။ ဒီ

May 2 က စပြီး စိတ်ကော လူရော ပင်ပန်ကြီးစွာနဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတယ်။ နာဂစ် ကြောင့်

မြန်မာပြည်ကို မြန်မြန်ပြန်လစ်ရတယ်။ မြန်မာပြည်ကို ဆင်းဆင်း ခြင်း

ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့ရတာတွေဟာ ပြန်မပြောပြလောက်အောင်ကို စိတ်ဆင်းရဲခဲ့ရတယ် နဂိုကမှ

တော်တော်လေးကို ပျက်ဆီးယိုယွင်းနေတဲ့ ရန်ကုန်မြိုကြီးဟာ ခုဆိုရင် တစပြင် ကို

ဖြစ်သွားတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ သက်တမ်းရင့်ပြီးသား သစ်ပင်တွေ လဲပြိုခဲ့ တယ်။

သဘောကတော့ ဟောင်းနွမ်းဆွေးမြေ့နေပြီးဖြစ်တဲ့ မြန်မာပြည်ကြီးကို

အသစ်တဖန်ပြန်လည်တည်ဆောက်ဖို့အတွက် နာဂစ်က ပထမဦးစွာ

ရှင်လင်ဖယ်ရှားပေးလိုက်တာပဲ ပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့ လိုအပ်လာပြီးဆိုတာ သဘာဝကြီးက

နိုးဆော်လိုက်တာ။ ဟောင်းနွမ်းဆွေးမြေ့နေပြီဖြစ်တဲ့ မြန်မာပြည်ကြီးရဲ့ စနစ်ဆိုးတွေကို လည်း

ပြုပြင် ဖယ်ရှားဖို့ သဘာဝတရားကြီးက ဆော်သြော် လိုက်တာ။ ဒါပေမယ့်

ပြည်သူတွေအတွက်တော့ တော်တော့်ကို့ စိတ်မကောင်းစရာပါပဲ။ သဘာဝမုန်တိုင်း နှင့်

အတ္တမုန်တိုင်း အောက်မှာ လူတွေက လူလိမ့်အောင်ကို ခံစားရတယ်။ မုန်တိုင်းကြောင့် အိုးမဲ့

အိမ်မဲ့ သားကွဲ မယားကွဲ နှင့် ရင်နင့်အောင်ခံစာရ နောက်ပြီး အတ္တမုန်တိုင်းကြောင့် ကျန်းမာရေး၊

ပညာရေး၊ အကျင့်စာရိတ္တ ၊ အနာဂတ် အားလုံး မဲ့ အားလုံးအားလုံး ဆုံးရှုံး။

ဒါတွေကို အမှန်တကယ် သိမြင်တတ်ဖို့ လိုလာပြီ၊ ကိုယ်တဦးတစ်ယောက်အတွက်

လူတွေအမျာကြီးကို မစတေးသင့်ဘူး။

ဒိလို စိတ်မကောင်းခြင်းများစွာနဲ့ အိမ်မှာ ပျက်စီးသွားတာလေးတွေကို အမြန်ဆုံး

ပြုပြင်ပြီးတော့ ပြန်လာခဲ့ရတယ်။ ဒီရောက်တော့ လက်ရှိနေတဲ့အိမ်လေးကလည်း နေလို့

မရတော့ ဘူး ဆိုတော့ အိမ်တစ်လုံး အမြန်ရှာရပြန်တယ်။ အိမ်ရှာရတာလည်းတော်တော်လေးကို

ပင်ပန်းရပြန်တယ် စိတ်ကောလူရော။ အင်း.... အိမ်ရပြန်တော့လည်းပြောင်းရ ရွှေ့ရနဲ လူကို

အရမ်းပင်ပန်းသွားတယ်။ ဒီကြားထဲ ပိုပြီးစိတ်ထိခိုက်သွားရတာ တခုက ကျွန်တော်

အကိုကြီးတစ်ယောက်လိုချစ်ရတဲ့ ကိုစိုင်းရဲ့ ညီလေး အိုက်ဆမ် ဆုံးပါးသွားတာနဲပါတ်သက်ပြီး

တော်တော် လေးကို စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ မြန်မာပြည် ပြန်သွားတဲ့ အချိန်လေးမှာ

ကျွန်တော် အိုက်ဆမ်နဲ စကားတွေ အများကြီး ပြောဖြစ်ခဲ့တယ် သူ ကိုစိုင်းဆီကို အမေနဲ့ အတူ လိုက်လာမည့် အကြောင်းတွေကို

အားရဝမ်းသာစွာနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြခဲ့တယ်၊ သူလာချင်တဲ့ကြောင်းလည်းပြောပြခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သေချာစာရေးပြီးတော့

ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းရောက်ရောက်ချင်း အဲဒီစာကို မပေးဖြစ်ဘူး ဒါနဲ ၂ ရက် ၃ ရက်ကြာသွားတယ်။ ဒီလိုနဲ

သူဆုံးပြီးနောက်နေကျမှ ကိုစိုင်းကို သွားပေးဖြစ်တယ်။ တော်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်။

အဲဒီလိုနဲ ဒီမေလဟာဆိုရင်ဖြင့် ကျွန်တော်အတွက် စိတ်မကောင်းခြင်း နာကြည်းခြင်း

ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း စိတ်ပူပန်ခြင်း အားလုံး စုပုံပြိးခံစား ခဲ့ရတယ်။ စိတ်ကို တော်တော်

တည်ငြိမ်အောင်ထိန်းသိမ်းပြီးရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။ တော်တော်ကြိုးစားရဦးမယ် ရှေ့ရှောက်

အသက်ရှင်သန်နေသရွေ့ ရင်ဆိုင်နေရဦးမယ်။ အတွေ့အကြုံ နှင့် ရင့်ကျက်မူ ကို

ဝယ်ယူလို့မရဘူး ဆိုတာ တော်တော် မှန်တယ်။ အခက်အခဲတွေအများကြီးရင်ဆိုင်ခဲ့ပြီးမှ

ရင့်ကျက်မူဆိုတာ ရလာတာပါ။ ကျွန်တော် လည်းရင့်ကျက်မူ ရှိလာအောင် အခက်အခဲတွေ ကို

များ များ ရင်ဆိုင်လိုက်ဦးမယ်။ :P