ကျွန်တော် ချစ်တဲ့ blog ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ blog သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ခဏခွဲခွာရဦးမယ်။
ပြီးခဲ့တဲ့ရက်တွေစပြီး blog ဘက်ကို မလှည့်နိုင်ဘူး ဖြစ်သွားတယ်။
်အမိမြန်မာပြည်ရဲ့ ဆိုးဝါလှတဲ့ သတင်ကို ကြားကြားမိချင်း
တော်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ နေ့စဉ် သတင်းတွေကိုပဲ ရင်နင့်စွာနဲ
ကြားနေရတယ်ပြီးတော့ ကြားရတဲ့ သတင်းတွေအတွက်လည်း နာကြည်းမိတယ်။
ကျွန်တော်ခံစားရတာတွေကို မြန်မာပြည်သားတစ်ယောက်အနေနဲ
ပေါက်ကွဲမိတယ်။ ကိုယ့်မိသားစု မှာတောင် ကိုယ့်သားသမီးတွေ တစ်စုံ
တစ်ခုဖြစ်ရင် တစ်ခုခု ထိခိုက်ဒဏ်ရာ ရရင် ဘယ်မိဘက မှ ပြစ်မထားဘူး
ဘားမှသိပ်မလုပ်ပေးနိုင်တောင်မှ အားပေးစကားတော့ ပြောဖြစ်ကြတယ်။
ဘယ်လောက်ပဲဆိုးတဲ့ သားသမီး ဖြစ်နေပါစေ သူတို့ ဟာ တို့သားသမီးတွေပဲလို့
ကြင်နာသနားတတ်ကြတယ်။ ခုဆိုရင်လည်း ကိုယ့်သားသမီးတွေ
ဒုက္ခရောက်နေကြကုန်ပြီး၊ ပြီးတော့ တစ်ယောက် နှစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး သန်းနှင့်
ချီတဲ့ သူတွေ။ ခုချိန်သူတို့တွေရဲ့စိတ်မှာ ကူညီကြပါလို့တောင် မအော်နိုင်ကြတဲ့
အခြေနေ၊ အဲ့တာကြောင့် ဒီလောက်ဆိုးရွား လှတဲ့ အခြေနေမှာ
ဂရုတစိုက်နဲ့သူတိုကို အားပေးသင့်တယ် ထိရောက်တဲ့ ကယ်ဆယ်ရေးတွေ
လုပ်ပေးသင့်တယ်။ နိုင်ငံတကာ ရဲ့အကူအညီကို
လှိုက်လဲဝမ်းသာစွာကြိုဆိုသင့်တယ်
ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင်ပြီးရောဆိုတဲ စိတ်ယုတ်မာတွေ မမွေးကြပါနဲ့။
ခုချိန်ခါမှာ ရေးပေါ်အကူအညီတကယ်လိုအပ်နေပြီး မိသားစုတွေ မိသားစုတွေ
အဖေတွေ အမေတွေ အဘိုး အဘွား ညိအကို မောင်းနှမအားလုံး ဘယ်သောင်မှာ
ကပ်လို ဘယ်ချုံမှာ တင်နေကြတယ် မသိနိုင်တော့ဘူး
သေဆုံးခဲ့တဲ့သူတွေအတွက်တော့ ဘာမှဆက်လုပ်ပေးလို့ သိပ်မရတော့ပေမယ့်
သူတို့နဲ့ပတ်သက်ပြီးကျန်ခဲ့တဲ့သူတွေ။ သားတွေ သမီးတွေ အဖေတွေ အမေတွ
ခိုကိုးရာမဲ့ကုန်ပြီး အိုးမဲ့အိမ်မဲ့ဖြစ်ကုန်ပြီး သူတို့ကို
ကျွန်တော့်တို့အားလုံးကတတ်နိုင်သရွေ ကူညီကြရတော့မယ် အားပေးရတော့မယ်
သူတို့ရဲ ဘဝတွေ ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို စာနာစိတ်နဲ့ကူညီကြရတော့မယ်။
အားလုံးဟာ ကိုယ့်အမိမြန်မာပြည်မှာ တမြေတည်းနေ တရေတည်းသောက် ကြတဲ့ သူတွေ တစ်စိမ်းတစ်ရံတွေတောင်မှာ
စာနာထောက်ထားစွာနဲကူညီနေရင်
ကိုယ်သွေးရင်းသားရင်တွေက ပိုကူညီပံပိုးသင့်တယ်။ စေတနာသန့်သန့် နဲ့ ကူညီပါ
လူသားတစ်ယောက်နေနဲ့ကူညီပါ။ ကိုယ်ချင်းစာ တရားထားပါ။ ကိုယ့်မိသားစုနှင့်
နှှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါ။ ကိုယ်ဘားမှ မလုပ်ပေးနိုင်တာတောင်မှ လုပ်ပေးနိုင်တဲ့သူတွေကို မပိတ်ပင်သင့်ဘူး။ မေတ္တာထားပြီး လုပ်ကြပါ။
တခြားကိစ္စတွေကို ခဏဘေးဖယ် ပြီး
လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်တာကို ဦးစားပေးပါ။
ဒါဟာ မြန်မာပြည်သားတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ခံစားချက်များပါ။ မြန်မာပြည်မှာ
မွေးဖွားခဲ့တဲ့သူတွေ အားလုံးလည်းဒီလို ခံစားမိမယ်လို ယုံကြည်ပါတယ်။
ဘာလို့များ ကျွန်တော်တို့ ဗုဒ္ဓဘာသာ နိုင်ငံမှ ဒီလို ဆိုးရွားလှတဲ့ ကပ်ဘေး တွေ
ရင်ဆိုင်နေရတာလဲ။ ကံကံ၏အကျိုးကို သက်ဝင်ယုံကြည်တယ်ဆိုရင်
နောင်အမှားတွေ ဆက်မလုပ်မိဖို့အရေးကြိးပါတယ်။ မြေဇာပင်များကတော့
ပြည်သူတွေပဲပေါ ဗျာ။
Thursday, May 8, 2008
သက်ဆိုင်သူသို့ (ဝမ်းနည်းကြေကွဲချင်း)
စာရေးသူ~~~ မင်းမြတ်ဘုန်း စာရေးချိန် 1:36 AM
Labels: ဝမ္းနည္းျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment