သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ (အဘိဓမၼာ အခါေတာ္ေန႔)

ယေန႔ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔ ေညာင္ကန္ေအး သာသနာ့ရိပ္သာ (စင္ကာပူ) ၌ ေညာင္ကန္ေအး

ဆရာေတာ္ မဟာဓမၼကထိကဗဟုဇနဟိတဓရ၊ အဂၢမဟာကမၼ႒ာနာစရိယ ဘဒၵႏၲဣႏၵက သီတင္းကြ်တ္

အထူးတရားပြဲကို နာၾကားခဲ့ၾကရပါသည္။ ယေန႔ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ နွင့္ပတ္သက္ျပီး ဆရာေတာ္ရဲ့

တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားက ဝါေတာ္ ၇ ဝါ အေရာက္မွာ မယ္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဘူးေသာ

သႏ ၱဳႆီတ နတ္သားကို အမွဴး ျပဳ၍ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းကို ဝါတြင္း ၃ လ တိုင္တိုင္ အဘိဓမၼာတရား

ေဟာၾကား၍ မိဘေက်းဇူးဆပ္ေၾကာင္းကို ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱာ ရဟႏ ၱာျမတ္

ကလည္း မိဘေက်းဇူးကို မည္သို႔ ဆပ္ခဲ့ပံုတို႕ကို ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။



ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ မိဘေက်းဇူးဘယ္ေလာက္ၾကီးေၾကာင္းကို သိျပီး ဘယ္လိုေက်းဇူးဆပ္ရမယ္

ဆိုတာ သိဖို႔လို ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုပုထုဇဥ္ လူသားေတြအဖို႔ မိဘေက်းဇူးကုိ မဆပ္နုိင္ေတာင္မွ

မေစာ္ကား မိဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ သတိထားရပါမယ္။ ကာယကံအေန နဲ႔ေရာ ဝစီကံ အေနနဲ႔ေရာ

မေစာ္ကားမိေအာင္ ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အမ်ားၾကီးကံေကာင္းၾကပါတယ္ ျမန္မာျပည္လို

ဗုဒၶတရားထြန္းကားတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႔တေတြ

လိမၼာယဥ္ေက်းလာေအာင္ သြန္သင္ ဆံုးမမည့္ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို ငယ္စဥ္ကတည္းက

လူၾကီးမိဘေတြ ရဲ့ သြန္သင္ဆံုးမ မူ႔ေတြကို ၾကားနာခဲ့ရပါတယ္။

အဲ့ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွ လူငယ္လူရြယ္ မ်ားဟာဆုိရင္ျဖင့္ အနည္း နွင့္ အမ်ားေတာ့

လူၾကီးမိဘေတြကို ရိုေသရမွန္း လုပ္ေကြ်း ျပဳစုရမွန္း သိနားလည္ၾကတယ္။

ေစာ္ကားဖို႔ စိတ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ။

ခုကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ေသးေသးေလးမွာ ကေတာ့ျဖင့္ မိဘေက်းဇူးဆို တာ

သိပ္မသိၾကဘူးလို႔ထင္တယ္ ။ ေက်းဇူးသိဖို႔ေနေနသာသာ ကိုယ့္မိဘေတြ အသက္ၾကီးလာျပီး

မလုပ္နုိင္မကိုင္ၾကရင္ေတာင္ဘယ္လို ျပဳစုရမယ္ဆုိတာေတာင္ သိပ္မသိၾကေတာ့ဘူး။

မ်ားေသာအားျဖင့္ေပါ့ အကုန္လံုးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ ေဆးရံုတစ္ခုကို ခဏေရာက္သြားခဲ့တယ္ အဲဒီမွာ

ကြ်န္ေတာ္လည္း တံုကင္ အလွည့္ ကို ထုိင္ေစာင့္ေနတုန္း ေဆးရံုထဲကို အသက္ ၇ဝ ေလာက္

အဖိုးအိုတစ္ေယာက္က အဖြားအို တစ္ေယာက္ကို လက္တြန္းလွည္းေလးေပၚမွာ တြန္းရင္း

ဝင္လာခဲ့တယ္။ အဖြားအို က ေဆးပိုက္တန္းလန္းနဲ႕လွည္းေပၚမွာ။ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ေတြးမိတယ္

ဒီအဖိုးက ဒီအဖြားကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ရွာတာပဲ။ ကိုယ္တိုင္ မိန္းမကို ေဆးရံုလာပို႔တယ္

ဘယ္သားသမီးမွ မေခၚပဲ နဲ႔ လို႔။ အဖိုးအုိကေတာ့ တက္ၾကြရႊင္လန္းစြာနဲ႔ပဲ လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္း

ေတြနဲ႔ လုိက္လုပ္ေနရွာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဖြားအိုရဲ့ ေဆးစစ္တဲ့ ကိစၥေတြျပီးလို႔ ပိုက္ဆံ ရွင္းတဲ့

အခ်ိန္ေလာက္ေရာက္မွ အသက္ ၃၅နွစ္ ေလာက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္

ပ်ာပ်ာ ပ်ာပ်ာ နွင့္ မ်က္နွာကလည္း ၾကည့္ၾကည့္သာသာ မရွိဘူး။ ေရာက္တာနွင့္ အဖိုးအို အား

သူကို ဘာလို႔ ေခၚသလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ သူအလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။

သူ လိုအပ္တဲ့ ေငြေၾကးေတြေပးျပီးျပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ဆူဆူပူပူ နွင့္ ေျပာေတာ့တာပဲ။ အဖိုးအိုလည္း

ပထမ ဘာမွ ျပန္မေျပာေသးပါဘူး လူေတြ အမ်ားၾကီး ဆိုေတာ့ ။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကလည္း ပြစိပြစိနွင့္ကို

ဆက္ေျပာ ေနေတာ့တာပဲ အေဖတို႔ က ကိုယ့္ ကိစၥကိုယ္မရွင္းဘူး တစ္ခါလာလည္း သူကိုပဲေခၚတယ္

ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေပါ့၊ ေနာက္ၾကာေတာ့ အဖိုးအိုလည္း ဆက္လက္ သည္းညည္း မခံနိုင္တဲ့အဆံုး

သူ႔မ အေမ ေသမလို ရွင္မလို ျဖစ္ေနလုိ႔ ေခၚလိုက္ရေၾကာင္း။ေငြေၾကး နဲနဲလိုအပ္လို႔ ေခၚလိုက္ရေၾကာင္း

တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းစကားေတြမ်ားၾကျပီး သူ႔သမီးျဖစ္သူကို ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ငါတို႔နဲ လာမေတြ႔နဲ႔

ငါ့မိန္းမ ကို ငါေဆးကုမယ္ ဆိုျပီး ေမာင္းထုတ္လုိက္တယ္ ေဘးနားမွာ ရွိတဲ့ လူေတြလည္း အဖိုးၾကီးနွင့္

အဖြားၾကီးကို ဂရုဏာသက္စြာနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတြးမိလုိက္တယ္

ဒီမိန္းမ မိဘေက်းဇူးဆိုတာ နည္နည္းေလးမွ နားမလည္ဘူး။ အိုၾကီးအုိမေတြကို ဘယ္လို ေစာင့္ေရွာက္

ရမယ္ဆိုတာနားမလည္ဘူး။ မိဘေတြဆိုတာက သူတို႔အသက္အရြယ္ၾကီးလို႔ မသြားမလာနိုင္ေတာ့ရင္

သူတို႔အားကိုးတဲ့သားသမိးေတြကို သူတို႔အနားမွာရွိေစခ်င္ၾကတယ္ ျပဳစုယုယ တာခံခ်င္ၾကတယ္။

ငါ့သားက ငါတုိ႔ကို ဘယ္လို ဂရုစိုက္တာ ငါတို႔သမီးက ငါတုိ႔ကို ဘယ္လိုျပဳစုတာဆုိျပီး ဂုဏ္ယူခ်င္ၾကတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လည္းသူတို႔ကို ၾကည့္ျပီး အေဝးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကို သြားသတိရလိုက္မိတယ္။

ေဖေဖနဲ႔ေမေမ တို႔ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ၾကတဲ့အခါ ဘယ္သူက ေဆးရံုေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးမလဲ

ဘယ္လိုျပဳစုမလဲလို ေတြးၾကည့္ျပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ရင္နင့္ေအာင္လည္းခံစားမိပါတယ္။

ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ တို႔ကို အျမန္ဆံုးကိုယ္ထိလက္ေရာက္ျပဳစုနုိင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။


ခုလို သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔မွာ မာတာပိတုဂုေဏာအနေႏ ၱာဆိုတဲ့အတိုင္း အေဝးမွာ ရွိေနၾကေသာ

ေဖေဖ ေမေမ နွင့္ ၾကီးၾကီးတို႔ကို သား မင္းျမတ္ဘုန္း ဤေနရာမွ ရိုေသစြာ ရွိခိုးကန္ေတာ့လိုက္ရပါသည္။

ေဖေဖ ေမေမ ၾကီးၾကီးတို႔ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာနွင့္ တရားဘာဝနာ ေတြကို က်င့္ၾကံပြားမ်ားနုိင္ပါေစလို႔

ဆုေတာင္းလုိက္ပါသည္။



မင္းျမတ္ဘုန္း