ဆီးႏွင္းမ်ာ တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ မနက္ခင္း။
ေအးခ်မ္လွတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး ျဖဴဆြတ္လို႔ေကာင္မေလးေရ
ဘယ္ေရာက္ေနျပီးလည္းကြာ မင္းရဲ႕တိတိတာတာ အသံေလးေတြ
ဒီေနရာဒီေဒသကိုေရာက္တုိင္းမင္းကို ေမ့လို႔မရဘူး ေကာင္မေလးေရ၊
ငါခုေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေျမနီလမ္းေလးေပၚမွာလည္းတစ္ခါတုန္က
ေကာင္မေလးနဲ႔ အတူတူေလွ်ာက္ဖူးခဲတာပဲ မင္းဟာ ငါ့ရဲ့လက္ကို တဲြ၊
အခစ္ခစ္ ရယ္သံေလးနဲ႔ ခုန္ေပါက္ ေျပးလႊားျပီး ငါကို ဆြဲလို႔။
ဒီဇင္ဘာ နွင္းေတြ က်တဖြဲဖြဲ က်ေနတဲ့ ဒီလမ္းေပၚမွာလည္း
တို႔တေတြ ေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တယ္ေနာ္ ေကာင္မေလး။
မိုးေတြရြာတဲ့ေန႔ေတြမွာလည္း ေလွ်ာက္ဖူးခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။
ဒါေတြဟာအားလံုးဟာအိမ္မက္ေတြလား။
လြမ္းတယ္ေကာင္မေလးရယ္
မင္းအရိပ္ မင္းဝိညဥ္ေတြ ရွိတဲ့ဒီေနရာေလးကို ကိုယ္မလာခ်င္ေပမယ့္
ကိုယ္အျမဲေရာက္ရွိေနခဲ့တယ္ေကာင္မေလးရယ္။
မင္းအသံေလးေတြကို ခုထိၾကားေနရတုန္းပဲ။
တကယ္ဆိုရင္ ေကာင္မေလးက ေလာကၾကီးကို ကိုယ့္ထက္
အမ်ားၾကီးေနာက္က်ျပီးမွေရာက္ရွိလာတာပါ၊
ဘာလို႔ ကိုယ့္ထက္အေစာၾကီးျပန္သြား ရတာလဲေကာင္မေလးရယ္။
ျပန္ေတြ႔နုိင္မယ့္ ကံတရားကို မခ်င့္မရဲ့နဲ႔
လြမ္းတယ္ လို႔ တိုးတိုးေလး ရြတ္ေနမိတယ္။
ေကာင္မေလးရယ္ ကိုယ့္နွလံုးသားထဲက လြမ္ေမာမႈေတြကို
မင္းရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ အနမ္းေလးေတြနဲ႕ေျဖေျဖာက္ေပးပါဦး
ေဆာင္းခိုငွက္
0 Comments:
Post a Comment