အသိဥာဏ္ၾကီးတဲ့သူ စိတ္ထားျမင့္တဲ့သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးတဲ့ သူေတြဟာ အသိဥာဏ္
နည္းတဲ့သူ သေဘာထားေသးတဲ့သူ ေဘာင္ထဲကေန ေတြးတဲ့သူေတြရဲ႕ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္မႈကို အျမဲတန္းခံခဲ့ရတယ္။
ဥာဏ္ရည္ျမင့္တဲ့သူေတြက ဓေလ့ထံုးစံရဲ႕ တစ္ဖက္သပ္အျမင္ကို မစဥ္းစား လက္မခံပဲ ရိုးရိုးသားသား သတၱိရွိရွိ ကိုယ့္အသိဥာဏ္ကို
ကိုယ္သံုးတာကို ဥာဏ္ရည္နိမ့္တဲ့သူေတြ နားမလည္နုိင္ဘူး။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူမ်ားကို ဒုကၡမေပးပဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္လို႔ရတဲ့ ေနရာေတြမွာ လူေတြက ကိုယ့္ဘဝ
အေျခအေနကို ပိုျပီးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္။ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ လူမ်ားစုဟာ တုိးတက္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားကို ဒုကၡမေပးဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ ကုိယ္
ထင္ထားတာထက္ ကုိယ္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ခြင့္ အမ်ားၾကီး ပိုရွိေနပါတယ္။ မလြတ္လပ္ဘူးလို႔ ထင္ေနျပီး မလုပ္ပဲ ေနၾကတာ
မ်ားပါတယ္။
ကုိယ့္မိတ္ေဆြေတြထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ သူတို႔ကို ေလ့လာပါ။ လြတ္လပ္တဲ့ဘဝကို ရဖို႔ ဆိုတာ
လက္ေတြ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးျပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ ေနၾကတဲ့ သူေတြနဲ႔ ရင္းႏွိးမႈ ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ဘဝကို
ေနသြားၾကတဲ့သူေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း ရသေလာက္ ေလ့လာေနဖို႔ လိုပါတယ္။
လြတ္လပ္တဲ့ဘဝကို တကယ္ မလိုခ်င္ပဲနဲ႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကို လြတ္လပ္တဲ့ဘဝ
ရေအာင္ လုပ္ေပးလို႔ မရနုိင္ဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ ဘဝကို ရေအာင္လုပ္တဲ့သူမွာပဲ လြတ္လပ္တဲ့ဘဝ ရွိပါတယ္။
လြတ္လပ္မႈကို က်င့္သံုးေနတဲ့သူမွာပဲ လြတ္လပ္မႈရွိတယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးေျပာရရင္ လြတ္လပ္မႈကို က်င့္သံုးေနတုန္းမွာပဲ
လြတ္လပ္မႈရွိတယ္။
လြတ္လပ္တဲ့အေတြကို ေတြးျပီး လြတ္လပ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတုန္းမွာပဲ လြတ္လပ္မႈ ရွိတယ္။ လြတ္လပ္ျပီး ဆိုျပီး ေနလိုက္တဲ့သူမွာ
လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။ လြတ္လပ္မႈအစစ္ဆိုတာ စာအုပ္ထဲမွာ မရွိဘူး။ စိတ္ထဲမွာပဲရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္ မရွိရင္
ဘာေၾကာင္မရွိတာလဲဆိုတာကို တိတိက်က် သိေအာင္လုပ္ဖို႔လိုတယ္။
အေျခအေနေတြေျပာင္းသြားရင္ ငါ့ဘဝ ပိုျပီး လြတ္လပ္လာမယ္လို႔ ေတြးျပီး ေစာင့္ေနတဲ့သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္လပ္တဲ့ဘဝကို ရမွာ
မဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနကို မေစာင့္ပဲ မရရေအာင္ လုပ္တဲ့သူမွာပဲ လြတ္လပ္မႈရွိတယ္။
သူတုိ႔ ေျပာင္းသြားရင္ ငါ လြတ္လပ္မယ္ လို႔ေတြးသလား။ အဲဒီလို ေတြးသ၍ မလြတ္လပ္နိုင္ဘူး။ အေျခအေနေတြ ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန
ငါ့စိတ္မွာ လြတ္လပ္မႈရွိတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူတို႔က ငါကို ေျပာၾကတယ္....။ ကြ်န္တစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို ေတြ႔ရင္ မႏိႈးလိုက္ပါနဲ႔။ သူ လြတ္လပ္မႈကို အိပ္မက္မက္ေနတာ
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ့္.....တဲ့။
ငါကသူတို႔ကိုေျပာလိုက္တယ္....။ ကြ်န္တေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို ေတြ႔ရင္ ႏႈိးလုိက္ျပီးေတာ့ လြတ္လပ္မႈ အေၾကာင္း သူ႔ကို
ရွင္းျပလိုက္ပါ။
အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ သူေတြပဲ မ်ားပါတယ္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတဲ့သူေတြဟာ ဘယ္သူေတြလဲ။ လြတ္လပ္ေနတဲ့ သူေတြလား။ ႏႈိုးလိုက္ရရင္
ေကာင္းမလား။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ ခဏ စိတ္ခ်မ္းသာေနမယ္ ထင္ပါတယ္။ လြတ္လပ္မႈအၾကာင္းကို
အိမ္မက္မက္ေနတယ္ဆိုရင္ အိပ္မက္ေကာင္းေလးလို႔ဆိုရမွာပဲ။သူနိုးလာတဲ့အခါမွာ တကယ့္ စစ္မွန္တဲ့ လြတ္လပ္မႈကို
ရေအာင္လုပ္မွာလား။ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ အိပ္မက္မက္လို႔ေကာင္းတဲ့အရာပါ.....။လက္ေတြ႔မွာ ရနိုင္တဲ့ အရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမွာလား။
အိပ္မက္ဆိုတာ ႏိုးလာျပီးရင္ မၾကာခင္မွာ ေမ့သြားတတ္တဲ့အရာပါ။ အဲဒီလို ေမ့သြားလို႔ အိပ္မက္ေတြ အေကာင္းအထည္ မေပၚတာ။
အိပ္မက္ကို မေမ့ရင္ အဲဒီအိပ္မက္ အေကာင္အထည္ေပၚဖို႔ ေန႔တိုင္းၾကိဳးစားမယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ တစ္ေနမွာ အဲဒီအိပ္မက္
အေကာင္အထည္ ေပၚလာမွာ ေသခ်ာတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို သိပ္လိုခ်င္တယ္။ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈကို သိပ္လိုခ်င္တယ္။ လြတ္လပ္မႈကို သိပ္လိုခ်င္တယ္။ ငါလိုခ်င္သလုိ သူမ်ားလည္း
လိုခ်င္တာပဲ ဒါေၾကာင့္ ငါတတ္နိုင္သေလာက္ သူမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ၊ လြတ္လပ္မႈကို ေပးမယ္လို႔
သေဘာထားတဲ့သူဟာ သူကိုယ္တုိင္ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပိုျပီး စိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့သူ လြတ္လပ္တဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝနိယာမပဲ။
သူမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုယ္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာလာတာကုိ အၾကိမ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကံဳဖူးပါတယ္။
သူမ်ားကို မလြတ္လပ္ေအာင္ လုပ္ရင္ ကိုယ္လည္း မလြတ္လပ္ဘူး။ သူမ်ားကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ရင္ ကိုယ္လည္း
စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ သူတစ္ပါးကို စိတ္မေအးခ်မ္းေအာင္လုပ္ရင္ ကိုယ္လည္း စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ မရနိုင္ဘူး။ ဒါဟာ သဘာဝနိယာမ
ျဖစ္ပါတယ္
ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက
Saturday, April 19, 2008
လြတ္လပ္ေသာ စိတ္ ( ၂ )
စာေရးသူ~~~ မင္းျမတ္ဘုန္း စာေရးခ်ိန္ 11:43 PM
Labels: ျဖန္႔ေဝျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment