အမှတ်တရ စိုင်းထီးဆိုင်

“သွားနှင့်သူများနှင့် ကျန်ရစ်သူများအတွက်”
သေခြင်းတရားကလည်း
မြက်ခုတ်ဓားနဲ့ မြက်ပင်တွေ
တပင်ပြီးတပင်ရှင်းသလို ရှင်းလို့
ငါတို့ဟာ အပင်တွေဆိုရင်
အရွယ်အစားအမျိုးမျိုး
အကြီးအငယ်
အသက်အမျိုးမျိုး
နာမည်အမျိုးမျိုး
ဂုဏ်ပုဒ်အမျိုးမျိုး
သွားပြီ၊ သွားကြပြီ
ဒီလို အချိန်မရွေး သေမယ်မှန်းသိရင်
ငါ့အလှည့်မှန်းသိရင်
တယောက်က တယောက်ကို
အပြန်အလှန်ပေးအပ်ရမယ့်အရာတွေ
ပေးခဲ့မှာပေါ့လို့
ကွယ်လွန်သူတချို့က နောင်တရချင်
ငါ့အလှည့် ငါတို့အလှည့်က မကျသေးဘူးဆိုရင်
နောင်တရစရာများ ယူဆောင်မသွားဖို့ပါပဲ။ ။

သုခမိန်လှိုင်
(၁၀-၃-၂၀၀၈ ဘိုထီးကွယ်လွန်သည့်နေ့၌ရေးသည်။ )