လူေတြ မလုပ္သင့္တာကို နည္းနည္းလုပ္ေအာင္ အားေပတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။
လူေတြမွာ အျပစ္ရွိေနရင္ အဲ့ဒီလူေတြဟာ နည္းနည္းေၾကာက္ေနမယ္။ ေၾကာက္ေနတဲ့သူကို မင္း
မဟုတ္တာ လုပ္ထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္း ျငိမ္ျငိမ္ေလးေန။ လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။
လူေတြကို နိုင္ခ်င္ရင္ အျပစ္ရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ထားျပီးေတာ့ black mail
လုပ္တဲ့ နည္းနဲ႔ နိုင္လို႔ရတယ္။ လူမ်ားစုဟာ အျပစ္တစ္ခုခုကို လုပ္ထားတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနရင္
အဲဒီအသိုင္းအဝိုင္းဟာ ေၾကာက္ေနတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း ျဖစ္ေနမယ္။ ေၾကာက္ေနတဲ့သူဟာ
ေခါင္းငံု႔ ေနတဲ့သူ ျဖစ္ေနမယ္။အျပစ္ရွိတဲ့သူဟာ လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။
ဘာမွ အျပစ္မရွိတဲ့သူကို လူေတြက သိပ္သေဘာမက်ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ကို
အနိုင္ယူခ်င္တဲ့သူေတြက သေဘာမက်ဘူး။
ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း ရိုးရိုးသားသားေနရင္ လူေတြက ကိုယ္ကို
နည္နည္းေၾကာက္တယ္။ ေၾကာက္တာကို ေကာင္းတယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ လြတ္လပ္ေနတဲ့သူ၊
ဘာကိုမွ မတြယ္တာတဲ့သူ၊ ဘာဂုဏ္ကိုမွ လိုခ်င္တဲ့ သူကို လူေတြက ေပါင္းရခက္တဲ့သူလို႔
ယူဆတယ္။ ကို္ယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္ရိုးရိုးသားသားလုပ္ပါ။ ရိုးရိုးသားသားေနပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ
ေအာက္မၾကိဳ႕ပါနဲ႔။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အနိုင္မယူပါနဲ႔။ အဲ့ဒီလုိ ေနတဲ့သူေတြ မ်ားလာရင္
ပိုျပီးေအးခ်မ္တဲ့ လူ႔အသိုင္းအဝုိင္း ျဖစ္လာမယ္။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ္ လြတ္လပ္ပါတယ္။
ကိုယ့္မိသားစုဆက္ဆံေရးကို ကိုယ္ၾကိဳက္သလို ဖန္တီးလို႔ ရပါတယ္။ ကိုယ္က လြတ္လပ္မႈကို
ဘယ္ေလာက္ နားလည္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္မိသားစုရဲ့
ဆက္ဆံေရးမွာ အားလံုးရဲ့ ေျပာခြင့္ဆိုခြင့္ကို ဘယ္ေလာက္ ေလးေလးစားစား
အသိအမွတ္ျပဳသလဲ့ဆိုတာနဲ႔ တုိင္းတာလို႔ရတယ္။ မိသားစုထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေျပာဆိုခြင့္မရွိရင္ အဲဒီမိသားစုမွာ ေမြးလာတဲ့ ကေလးဟာ သူအသိဥာဏ္ သူအေတြးအေခၚ
တိုးတက္ဖို႔ အလားအလာ သိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ မိသားစုထဲမွာ ေျပာသလိုလုပ္ ဆိုတဲ့ မူရွိရင္၊
ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႔ ကိုယ္ တီထြင္ၾကံဆျပီး လုပ္တဲ့အေလံအက်င့္ကို ဘယ္လိုမွ မရနိုင္ေတာ့ဘူး။
မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြကို ေျပာရဲဆိုရဲသူေတြ ဥာဏ္ရိွတဲ့သူေတြ
ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကုိယ့္အယူအဆကို ေျပာခြင့္မရရင္
ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ေျပာရဲ ဆိုရဲတဲ့သူ ျဖစ္လာေတာ့မလဲ။
လြတ္လပ္မႈဟာ အိမ္ကေန စရမယ္။ အိမ္မွာ မိသားစု ဆက္ဆံေရးမွာ လြတ္လပ္မႈရွိမွ
အျပင္ေလာကမွာ လြတ္လပ္မႈရွိေအာင္ ဆက္ဆံတတ္မယ္။ မိဘေတြ လြတ္လပ္မႈကို
ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးထားသလဲဆိုတာ သားသမီးေတြကို ဘယ္ေလာက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ေဆြးေႏြးခြင့္ ေျပာခြင့္ လုပ္ခြင့္ေပးသလဲ ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာလို႔ရတယ္။
ကိုယ္အိမ္ဟာ လြတ္လပ္မႈ အျပည့္ရတဲ့ေနရာ ျဖစ္ရမယ္။ အျပင္ေလာကမွာ မရနုိင္တဲ့
လြတ္လပ္မႈေတြကို အိမ္မွာရမွ အဲဒီအိမ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အိမ္လို႔ ဆိုနုိင္မယ္။ home, sweet
home သိရိေဂဟာလို႔ ေျပာၾကတယ္။ home free home လြတ္လပ္ေသာ ေဂဟာလို ေခၚနိုင္ရင္
ပုိေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။ လြတ္လပ္ေသာအိမ္ ျဖစ္မွ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာအိမ္ ျဖစ္မယ္။
လြတ္လပ္တဲ့ နုိင္ငံျဖစ္ဖို႔ ပထမဆံုး လြတ္လပ္တဲ့ အိမ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အိမ္မွာ
freedom of speech လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ ရွိရမယ္။ သေဘာထား အယူအဆေတြ မတူတာ
ကို မေၾကာက္မရြံ ေျပာဆိုလို႔ရတဲ့ေနရာဟာ ကိုယ့္အိမ္ပဲ ျဖစ္ရမယ္။
သားသမီးေတြ အရြယ္ေရာက္လာရင္ သားသမီးနဲ႔မိဘ အယူအဆမတူတာ၊ အၾကိဳက္
မတူတာ၊ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္တာ ျဖစ္လာတယ္။ မိဘနဲ႔ သားသမီး ဆက္ဆံေရး
အဆင္မေျပမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေျပလည္ေအာင္ ေဆြးေႏြးဖို႔လိုတယ္။
မေဆြးေႏြးနိုင္ရင္ ေရရွည္မွာ ဆက္ဆံေရး ပိုျပီး မေကာင္းေတာ့ဘူး။ သားသမီးဟာ မိဘကို
အသိမေပးပဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္တာေတြမ်ားလာမယ္။ ဘဝကို share မလုပ္ေတာ့ဘူး။ သားသမီးဘဝနဲ႔
မိဘဘဝ မထပ္မိတာေတြမ်ားလာမယ္။ parallel life မ်ဥ္းျပိဳင္ဘဝ ျဖစ္ေနမယ္။
တခ်ိဳ႕ဇနီးေမာင္နွံေတြ ဘဝဟာ parallel life မ်ဥ္းျပိဳင္ဘဝ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီလိုအိမ္ဟာ
လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အိမ္မွာ ပြင့္လင္းမႈ လြတ္လပ္မႈ ရွိေအာင္ လုပ္နုိင္ဖို႔
သိပ္အေရးၾကီးတယ္။
သားသမီးေတြ လြတ္လပ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ရွိဖို႔ အိမ္ကေန စျပီး ေလ့က်င့္ေပးရမယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Plato: "A house that has a library in it has a soul."
စာၾကည့္တုိက္ရွိတဲ့ အိမ္မွာ အသက္ဝိဥာဏ္ရွိတယ္။
(ဒီေနရာမွာ အသက္ဝိဥာဏ္ဆိုတာ အတၱကို မဆိုလိုဘူး။ အသိဥာဏ္ကို တင္စားျပီး ေျပာတာ
အသိဥာဏ္ရွိမွ အသက္ဝင္တယ္။)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
စာဖတ္တဲ့သူမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံဟာ ပိုျပီးတိုးတက္တယ္လို႔ သုေတသနျပဳထားတဲ့
စာတမ္းေတြ ဖတ္ရတယ္။ ေျပာရဲဆိုရဲတဲ့သူေတြ၊ ေဆြးေႏြးရဲတဲ့သူေတြ မ်ားဖို႔လိုတယ္။
ေျပာရဲဆိုရဲဖို႔ဆိုတာ ပညာ ဗဟုသုတ မ်ားမွ ျဖစ္နိုင္တယ္။ ပညာမတတ္တဲ့သူဟာ မေျပာရဲဘူး။
မဆိုရဲဘူး။ ဘားမွ မေဝဖန္တတ္ မေျပာတတ္တဲ့သူေတြဟာ သိုးေတြလိုပဲ။ သိုးေတြလိုလူေတြ
မ်ားေနရင္ အဲဒီ အသိုင္းအဝိုင္းဟာ မတိုးတက္နိုင္ဘူး။
လူေတြ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္မႈ ေၾကာင္း
တရားမွ်တမႈအေၾကာင္းေတြကို မ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔ လိုတယ္။ မ်ားမ်ား ေဆြးေႏြးၾကဖို႔လိုတယ္။
အရာရာတိုင္းဟာ စိတ္ကေန စ,ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ အသက္ဝင္ေနတဲ့အရာဟာ
မၾကာခင္မွာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမယ္။ စိတ္ထဲမွာ အသက္မဝင္ေသးရင္ ေကာင္အထည္
ေပၚနိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လုိခ်င္တဲ့ အရာဟာ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အသက္ဝင္ေနရမယ္။
အသက္ဝင္တဲ့ စိတ္ကူကို စိတ္ကူးနိုင္တဲသူေတြသာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ထင္ၾကတာကို ျဖစ္ေအာင္
လုပ္နိုင္ၾကတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းရဲ့ လႊမ္းမုိးမႈကေန လြတ္ေျမာက္လာတဲ့သူမွာသာ
ပင္ကိုလို႔ေခၚနိုင္တဲ့ ေနပံုထိုင္ပံုေတြဟာ ျဖစ္လာတယ္။
Social group ဆက္ဆံေရး အသိုင္းအဝိုင္းရဲ့ လႊမ္းမိုးမူကေန မလြန္ေျမာက္
ေသးတဲ့သူဟာ ပီျပင္တဲ့ ပင္ကိုသဘာဝ ရွိတဲ့သူ မျဖစ္ေသးဘူး။ ပီျပင္တဲ့ ပင္ကိုသဘာဝ ရွိတဲ့သူ
ျဖစ္လာဖို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚ စဥ္းစားနိုင္တဲ့ ဥာဏ္နဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ျပီး
လုပ္နိုင္တဲ့ သတၱိ လိုတယ္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးေခၚနိုင္တဲ ဥာဏ္ မရွေသးတဲ့သူဟာ
အသိဥာဏ္ပိုင္းမွာ (clone) ပံုတူကူးထားတဲ့သူ အဆင့့္မွာပဲ ရွိေသးတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ေလာကၾကီးဟာ unfree world မလြတ္လပ္တဲ့ ေလာကၾကီး။ လူတိုင္းကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔
ကြ်န္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ေလာကၾကီး။ အဲ့ဒါက ဘာမွ သံသယ ျဖစ္စရာ မရွိေလာက္ေအာင္
ေသခ်ာတယ္။ လြတ္လပ္မႈကို တန္ဖိုးထားတဲ့သူဟာ အဲဒီေလာကၾကီးကို ဘယ္လုိလုပ္ deal
လုပ္မလဲ။ တစ္နည္းပဲရွိတယ္။ (to become absolutely free) ကုိယ့္ဘဝကို အလြတ္လပ္ဆံုး
ျဖစ္ေအာင္ ေနရမယ္။ ကိုယ့္ကို လႊမ္းမိုးေနတာေတြက ေန လြတ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီလို
အလြတ္လပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေနလိုက္တာဟာ ေတာ္လွန္ေရးပဲ။
ဂုဏ္ကို မက္ေနရင္ လုပ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တကယ္
လြတ္လပ္ခ်င္တဲ့သူဟာ ဘာဂုဏ္ကိုမွ မမက္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္။ ဂုဏ္မက္ရင္ ကြ်န္ခံရမယ္။
အတၱစြဲ မရွိတဲ့သူကို ဘယ္သူက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ လႊမ္းမိုးမလဲ။
မာနရဲ႕ လွည့္စားမႈကို မခံရေတာ့တဲ့သူကို ဘယ္သူက ျပိဳင္ပြဲဝင္ခိုင္းလို႔ရမလဲ။
မနာလို ဝန္တိုစိတ္ မရွိတဲ့သူကို ဘယ္သူက လာၾကြားလို႔ ရမလဲ။
ျပိဳင္ပြဲ မရွိဘူး၊ အေလာင္းအစားမရွိဘူး၊ အနိုင္အရႈံး မရွိဘူး၊ ခ်ီးမြမ္းမႈ ကဲ့ရဲ့မႈကေန
လြတ္ေနတဲ့သူ၊ သူ႔ကို ဘယ္လိုလႊမ္းမိုးမလဲ။
သူ႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈဟာ ေလာကၾကီးကို မွန္ေထာင္ျပေနသလိုပဲ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကိုယ့္ရဲ့ လြတ္လပ္မႈ အပင္ေပါက္ကေလးကို အပင္ၾကီးျဖစ္လာေအာင္ ေန႔တုိင္း
ျပဳစုရမယ္။
လြတ္လပ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေန႔တိုင္း တစ္ခုခု လုပ္ပါ။
ငါလုပ္တဲ့ အလုပ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ လုပ္တာလား။ မလြတ္လပ္တဲ့စိတ္နဲ႔
လုပ္တာလား ဆိုတာကို မၾကာမၾကာ သတိထားၾကည့္ပါ။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက
Thursday, April 24, 2008
လြတ္လပ္ေသာစိတ္ (၃)
စာေရးသူ~~~ မင္းျမတ္ဘုန္း စာေရးခ်ိန္ 2:22 PM
Labels: ျဖန္႔ေဝျခင္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment